اثر اسید لینولئیک جفت شده (cla) بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و مورفولوژی بافت روده کوچک در جوجه های گوشتی

این تحقیق با هدف بررسی تاثیر اسید لینولئیک جفت شده (cla) بر صفات تولیدی، خصوصیات لاشه و مورفولوژی بافت روده کوچک در جوجه های گوشتی انجام شد. کلیه جیره های آزمایشی از نظر انرژی و پروتئین یکسان بودند، اما منابع چربی مورد استفاده به ترتیب حاوی 7% روغن سویا، 7% cla، 5/3% روغن سویا + 5/3% cla، 10% روغن هیدروژنه به همراه جیره شاهد بدون چربی افزودنی بود، که در مراحل رشد (11 تا 28 روزگی) و پایانی (29 تا 42روزگی) به جیره افزوده شدند. آزمایش در قالب طرح کاملا تصادفی با 5 تیمار و 4 تکرار انجام شد، که هر تکرار شامل 20 جوجه نر و ماده بود. در 10 روز اول کلیه جوجه ها از جیره پایه بدون چربی تغذیه شدند. عملکرد جوجه ها در مراحل مختلف و در پایان دوره آزمایشی ثبت شد. در سن 42 روزگی از هر تیمار 2 جوجه نر انتخاب و پس از ذبح قطعاتی مانند: سینه، ران ها، چربی حفره شکمی، کبد، طحال بورس فابریسیوس، روده کوچک و طول روده کوچک جهت محاسبه قسمت های مختلف لاشه نسبت به وزن زنده جدا و توزین گردید، همچنین از قسمت های مختلف روده آنها (دودنوم، ژژنوم، ایلئوم) نمونه گیری، و در پایان نمونه گیری از هر نمونه ابعاد ارتفاع ویلی، تعداد سلول های گابلت، عمق کریپت و نسبت عمق کریپت به ارتفاع ویلی اندازه گیری شد. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل آماری داده ها با نرم افزار آماری sas نشان داد که به طور کل عملکرد جوجه ها در تیمارهای حاوی چربی نسبت به تیمار شاهد، به طور معنی داری (01/0p<) بالاتر بود، اما تیمار 7%cla به طور معنی داری (01/0p<) در مقایسه با تیمار شاهد باعث کاهش عملکرد گردید. تیمارهای حاوی 10% روغن هیدروژنه و 7% روغن سویا عملکرد بهتری را نشان دادند. جوجه های تغذیه شده با جیره حاوی 5/3% روغن سویا + 5/3% cla منجر به افزایش طول ویلی، کاهش تعداد سلول های گابلت، کاهش ضخامت اپیتلیوم، افزایش عمق کریپت و افزایش نسبت عمق کریپت به ارتفاع ویلی گردید، به نظر می رسد تغییرات حاصله باعث بهبود هضم در طیور می شود.